سحرگاهی که خواب هنرمندان آشفته شد!
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۰۳۵۱۴
آفتاب‌‌نیوز :
ظاهرا نباید این خبر شوکی به همراه می‌داشت چراکه او مبارزه طولانی مدتش با یک بیماری سخت، اتفاقی پنهان نبود با این همه کمتر کسی انتظار چنین خبری را می‌داشت، چون محمود استادمحمد عاشق زندگی بود و دیوانه تئاتر!
صبح پنجشنبه سوم مرداد سال ۹۲ ساعاتی چند نگذشته بود که مقابل بیمارستان «جم» جمعیتی گرد آمدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در گرماگرم اتفاقاتی که در این سال‌ها رخ داده، هر بار جای خالی هنرمندی مانند استادمحمد بیش از پیش به چشم می‌آید. او هر لحظه پیگیر اتفاقات روز جامعه بود.
حتی آن دوره سخت که به دلیل تحریم دارو، مراحل درمانش دچار وقفه می‌شد و خانواده و دوستانش مدام دل‌نگران بودند، استادمحمد بیش از اینکه دلشوره دارو و درمانش را داشته باشد، به وضعیت تئاتر فکر می‌کرد، نگران آینده این هنر بود و آن را قابل پیش‌بینی نمی‌دانست، برآشفته بود که چرا در محافل و گفتگو‌های تئاتری، واژه «تولید» جایگزین «خلق» شده و مفهوم «مخاطب» با «مشتری» آمیخته شده است. حتی روی تخت بیمارستان دلمشغولی او این‌ها بود و همزمان پیگیر خبر‌های اجتماعی و تئاتری بود.
نمایشنامه‌های او چیزی جدای از زندگی‌اش نبود. او روح زندگی و تجربیات زیستی خود را در تار و پود نمایشنامه‌هایش تنیده بود؛ در «شب بیست و یکم» از عفریت اعتیاد گفته بود و در «آسید کاظم» از رفاقت‌های ناب، در «تهرن» از تجربیات زندگی‌اش در بندرعباس الهام گرفته بود و در «کافه مک ادم» از دوران دشوار مهاجرتش به کانادا، همچنانکه عشقش را به آهو خردمند در ترانه «آهوی پر کرشمه» جاری کرده بود. او هنرمندی این چنین صادق بود.
حالا ده سال از درگذشت استاد محمد و یازده سال از فوت حمید سمندریان گذشته است. جامعه تئاتری همان دوران هم می‌دانستند هنرمندانی را از دست داده‌ایم که جایگزینی ندارند. در این مدت این پیش‌بینی ناخوشایند کاملا اثبات شده بود.
میراثی که آنان برای ما گذاشتند بیش از اینکه در نمایشنامه‌های گوناگون یا ترجمه آثار بزرگ یا اجرا‌های خاطره‌انگیز خلاصه شود، در روح کار‌های آنان نهفته بود؛ آنها نسل سخت‌کوشی بودند که نبض جامعه را در دست داشتند و هر آنچه خلق کردند، به ضرورت بود و هرگز با مصلحت‌اندیشی میانه‌ای نداشتند. آنها خوب می‌دانستند که صحنه تئاتر، جای مناسبی نیست برای پول درآوردن یا رزومه ساختن و پز فرهنگی دادن یا عقده‌گشایی‌ها نیست بلکه مکان مقدسی است تا زندگی را زندگی‌تر کند و فرصتی است مغتنم برای ملاقات با تماشاگر. آنها به اصالت می‌اندیشند و این است رازی که آنان را بی‌جایگزین و تکرار نشدنی کرده است.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: محمود استادمحمد حمید سمندریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۰۳۵۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سه تاریخی که خواب را از امباپه گرفته‌اند
به گزارش "ورزش سه"، حالا که امباپه هفتمین قهرمانی لیگ یک دوران حرفه‌ای خود را برده (6 تای آنها به‌عنوان بازیکن PSG، پس از قهرمانی با موناکو در سال 2017)، سه تاریخ (البته سومی بسته به اتفاقات دو تاریخ دیگر دارد) سرنوشت‌ساز را قبل از پوشیدن پیراهن رئال مادرید پیش رو دارد.
اینکه چگونه امباپه در تاریخ پاری سن ژرمن به یاد خواهد ماند، به این تاریخ‌ها بستگی دارد. اگرچه او برای همیشه برای هواداران تیم پاریسی یک اسطوره خواهد بود، اما اینکه او بتواند ماموریت نیمه تمامش یعنی قهرمانی با پی اس جی در لیگ قهرمانان را به سرانجام برساند، می‌تواند نام او را ماندگارتر کند. عنوانی که در فرانسه فقط مارسی در 1993 کسب کرده و پاریس در سال 2020 به آن نزدیک شد ولی فینال را به بایرن باخت.
امباپه 14 عنوان قهرمانی با پیراهن پاری سن ژرمن و یک جام جهانی و یک لیگ ملت‌ها با فرانسه به دست آورده است.
سه تاریخی که سرنوشت امباپه را تعیین می‌کنند، اول و هفتم ژوئن (12 و 18 اردیبهشت) دو بازی رفت و برگشت برابر دورتموند و فینال احتمالی اول ژوئن (12 خرداد) خواهد بود. پاریس اگر از سد دورتموند بگذرد، در ومبلی فینال را برابر برنده بازی بایرن-رئال برگزار خواهد کرد و رویای امباپه وداع با پاریس با جام قهرمانی چمیونزلیگ است. به آن خواهد رسید؟
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت